بارگذاری . . . کمتر از چند ثانیه
{{::'controllers.mainSite.MainSmsBankBanner2' | translate}}
يادمان باشد اگر تنگي دل غوغا كرد/ مهدي فاطمه تنهاست از او ياد كنيم
اي آب فرات از كجا مي آيي؟ ناصاف ولي چه با صفا مي آيي! خود را نرساندي به لب خشك حسين، ديگر به چه رو به كربلا مي آيي.
آن حسینى که شرف یافته دین از شرفش سر و جان داد ز کف تا نرود دین ز کفش هدف تیر بلا ساخت على اصغر خویش تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش . . .
همواره تجّسم قیام است حسین (ع) در سینة عاشقان ، پیام است حسین (ع) در دفتر شعر ما ، ردیف است هنوز دل چسب‌ترین شعر کلام است حسین (ع)
ماهی که ز آفتاب روشن تر بود لب تشنه آب و تشنه باور بود می رفت و دل از حسین می برد که او پیغمبر کربلا، علی اکبر بود
هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست
چون دید به نوک نی سرش را خورشید بر خاک، تن مطهرش را خورشید آرام ، حریر نور خود را گسترد پوشاند برهنه پیکرش را خورشید
مـــی دانم بابا دو بخــــش است: بخشی در صحـــــرا بخشـــی بر بالایٍ نیــــزه... اما اینکـــه عمــــو چند بخش است فقـط بــابـــا می دانــد... شهادتٍ حضرتٍ عباس رو تسلیت میگــــم... التــماس دعا*
كربلا يعنى طلوع سرخ خون / خط ظلمت را شكستن با جنون كربلا يعنى عبورى پر شتاب / يعنى از گودال تا اوج صعود كربلا يعنى قيامى در قعود / تشنه ماندن در كنار شط آب.
دلم و دلبری تو نفس حیدری تو آفریده خدا منو واسه ی نوکری تو یه گوشه چشم تو بسه واسه حل مشکل من... السلام عليك يا اباعبدالله الحسين
عطری که از حوالی پرچم وزیده است ما را به سمت مجلس آقا کشیده است از صحن هر حسینیه تا صحن کربلا صد کوچه بازکنید محرم رسیده است . . .
شش ماهه على به دوش بابش دادند / یک جام از آن باده نابش دادند چون با لب تشنه حاجت آب نمود / با تیر سه شعبه اى جوابش دادند . . .
حسین ، کشته دیروز و رهبر روز است قیام اوست ، که پیوسته نهضت آموز است تمام زندگی او ، عقیده بود و جهاد اگر چه مدت جنگ حسین ، یک روز است . . .
از عاشورا فقط تشنگی حسین را به ما آموختن.. ... در حالی که... حیات آب است حسین...!!!
ببخش صاحب محرم،که از کربلا فقط آب ننوشیدنت را یادمان ماند. ظهر عاشورا بین مردم شربت پخش کردیم.یادمون نبود تو اون لحظه با لب تشنه داشتی نماز میخوندی.
اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است . . .
يادمان باشد اگر تنگي دل غوغا كرد/ مهدي فاطمه تنهاست از او ياد كنيم
اي آب فرات از كجا مي آيي؟ ناصاف ولي چه با صفا مي آيي! خود را نرساندي به لب خشك حسين، ديگر به چه رو به كربلا مي آيي.
آن حسینى که شرف یافته دین از شرفش سر و جان داد ز کف تا نرود دین ز کفش هدف تیر بلا ساخت على اصغر خویش تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش . . .
همواره تجّسم قیام است حسین (ع) در سینة عاشقان ، پیام است حسین (ع) در دفتر شعر ما ، ردیف است هنوز دل چسب‌ترین شعر کلام است حسین (ع)
ماهی که ز آفتاب روشن تر بود لب تشنه آب و تشنه باور بود می رفت و دل از حسین می برد که او پیغمبر کربلا، علی اکبر بود
هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست
چون دید به نوک نی سرش را خورشید بر خاک، تن مطهرش را خورشید آرام ، حریر نور خود را گسترد پوشاند برهنه پیکرش را خورشید
مـــی دانم بابا دو بخــــش است: بخشی در صحـــــرا بخشـــی بر بالایٍ نیــــزه... اما اینکـــه عمــــو چند بخش است فقـط بــابـــا می دانــد... شهادتٍ حضرتٍ عباس رو تسلیت میگــــم... التــماس دعا*
كربلا يعنى طلوع سرخ خون / خط ظلمت را شكستن با جنون كربلا يعنى عبورى پر شتاب / يعنى از گودال تا اوج صعود كربلا يعنى قيامى در قعود / تشنه ماندن در كنار شط آب.
دلم و دلبری تو نفس حیدری تو آفریده خدا منو واسه ی نوکری تو یه گوشه چشم تو بسه واسه حل مشکل من... السلام عليك يا اباعبدالله الحسين
عطری که از حوالی پرچم وزیده است ما را به سمت مجلس آقا کشیده است از صحن هر حسینیه تا صحن کربلا صد کوچه بازکنید محرم رسیده است . . .
شش ماهه على به دوش بابش دادند / یک جام از آن باده نابش دادند چون با لب تشنه حاجت آب نمود / با تیر سه شعبه اى جوابش دادند . . .
حسین ، کشته دیروز و رهبر روز است قیام اوست ، که پیوسته نهضت آموز است تمام زندگی او ، عقیده بود و جهاد اگر چه مدت جنگ حسین ، یک روز است . . .
از عاشورا فقط تشنگی حسین را به ما آموختن.. ... در حالی که... حیات آب است حسین...!!!
ببخش صاحب محرم،که از کربلا فقط آب ننوشیدنت را یادمان ماند. ظهر عاشورا بین مردم شربت پخش کردیم.یادمون نبود تو اون لحظه با لب تشنه داشتی نماز میخوندی.
اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است . . .
{{::'controllers.mainSite.SmsBankNikSmsAllPatern' | translate}}